yeter:(

Aldık sevgiyi,ilgiyi,aldık ne varsa güzel olan,kattık yaşam denilen hamura,kaynaştık gitti.İlişki diye bi kalıp varmış meğer,onsuz ekmek olmazmış,sen içine ne katarsan kat..Hadi dedik,öyle olsun,güzel olsun ekmeğimiz,daha da güzel..şekillendik,olması gerektiği gibi.Beraber güzel bir bütün olalım,sıcak,gevrek,kendine has bir koku saçalım etrafa,biz iyi bir bütün olalım dedik.Bir ihtimal yanmak vardı fırında,bir ihtimal ise beraber pişmek.Birimiz ya yanarsak der oldu,birimiz beraber pişelim.Böyle böyle bişey olamadan kalıcaz,onca güzelken hamur,bırakır bekletirsen küf tutar,sonra al,çöpe at..

Mutluydum,hevesliydim,yüreğim onca yorgunken yeniden atmaya başlamıştı,yeniden bir dünya kuruyordum seninle..Şimdi tavsiyeleri dinliyorum,aramıyorum seni...Sabah uyanıyorum,aklımdasın.bütün bir günü iki kişilik yaşıyorum,yürüdüğüm yollarda,sabah içtiğim çayda,iki lafımın başında,yaptığım puzzleda,hayalimde,idealimde,herşeyde,heryerdesin.İçim gidiyor,sesini duyayım istiyorum,yüzünü göreyim..Yokluğun yoruyor beni..Yokluk illa uzaklığın değil,yokluk ben her an düşünürken şu anda ne yapıyor,nerdedir,nasıldır diye seni aramaya beşyüz kez giderken elim telefona,arayamamak.Elde değil,gönderdiğin (artık göndermediğin)3-5 mesajı tekrar tekrar okumak.Hevesim öyle kırıldı ki..ümidim..kaybediyoruz beni,neşeli,çocuksu,düşünceli,sevgisi yüreğinden taşan halimi..bütün gün aramicam,biliyorum aramayacaksın.Akşam sohbet etmeye nadim,ben merhaba demeden merhaba demeyeceksin.Seni bi süre arayıp sormamakmış çözüm,üstüne düşmemek.Ben çözüm istiyorum,her ne olursa olsun,aramayayım öyleyse,kendimi yiyeyim burda,olsun..Beni tanımaya uğraşmadan,bana adım atmadan,seni sadece bu kadar zamandır tanıyorum demekle,önce baştacı edip sonra hayatındaki yerini bilmez hale getirmekle neyi yürütebiliriz ki..bilmiyorum.Kotalı bi sevgi olması gerekiyor,bitanem demeyeceğim,canım yeterli..öyle dakka başı aramak,sohbet etmek de neymiş,burdayız işte,haftada bir gün görüşsek yeter..kendimi fazlalık gibi hissediyorum..yalnız hissediyorum.senin için birşeyler yapmak,adım atmak mutlu ederdi beni..Yapamıyorum,hakkım var mı bilmiyorum.Sana en yakın anlarda kafamdaki düşünce:Aslında öyle uzak ki bana,sessiz..Şimdi yanımda,ama sessiz..Hep konuşuyor,ama sessiz..Bu hep böyle olur,böyle olacak..sevgini göstermez hale geleceksin zamanla,çiçeğin sudan yoksun kalması gibi solacağım ben de..solgun bir çiçek kalacak elinde.Öyle olmasın istiyorum ben,senin için solmak bile güzel,ama o zaman seni de mutsuz ederim,soldurma beni..toprağımsın sen benim,sevdim,pervasızca saldım köklerimi..Senden beslenirim ben,anla artık bunu ne olur..Zaten boynum bükük,zaten esaret altında düygularım,bir toprağım var benim,başka birşeyim yok..Kafamı uzatıp güneşi görebilmek istiyorum ben,bunun için yardımına ihtiyacım var.Tüm hücrelerime sindiriyorum ben seni,varlığını kaplayan birşeyden yoksun bırakılırsan ne olur var gel sen hesapla.Ne olur,kaybetmeyelim beni..hatırla söylemiştim,sevilmek istiyorum ben,fazla birşey değil..eğer haketmiyorsam bu kadarını,ki zorla olamaz,artık bana kabuğuma çekilmek kalıyor..Geçenlerde bütün blogu okudum demiştin,şimdi okumayacaksın büyük ihtimalle bu yazdıklarımı çünkü bakmak aklına bile gelmeyecek..bu yüzden rahatlıkla yayınlayabilirim