yarınlar kadar yakın içimde fırtına..........

It's amazing how you can speak right to my heart
Without saying a word you can light up the dark
Try as I may I can never explain
What I hear when you don't say a thing

The smile on your face let's me know that you need me
There's a truth in your eyes saying you'll never leave me
The touch of your hand says you'll catch me wherever I fall
You say it best, when you say nothing at all

All day long I can hear people talking out loud (oh…)
But when you hold me near (oh, hold me near)
You drown out the crowd (drown out crowd)
Try as they may, they can never defy
What's been said between your heart and mine

The smile on your face let me know that you need me
There's a truth in your eyes saying you'll never leave me
The touch of your hand says you'll catch me wherever I fall
You say it best, when you say nothing at all…oh

Oh, the smile on your face let's I know that you need me
There's a truth in your eyes saying you'll never leave me
The touch of your hand says you'll catch me wherever I fall
You say it best, when you say nothing at all

You say it best, when you say nothing at all
You say it best, when you say nothing at all
(The smile on your face)
You say it best, when you say nothing at all
(The truth in your eyes)
(The touch of your hand)
You say it best, when you say nothing at all
(Let me know that you need me)
You say it best, when you say nothing at all (nothing at all)
You say it best, when you say nothing at all (nothing at all)
You say it best, when you say nothing at all (nothing at all)
Perşembe akşamı çeviricem kısmetse,Angelus sessizdir;)

can kırığı

Neden diyebiliyorum sadece.bir de hiç sevilmeyecekmiyim diye soruyorum.Bencilce..olanı,hissettiğimi söylüyorum sadece..yinede bencilce..onu görmeyi,duymayı,ona ulaşmayı istemek kadar en az bencilce..Onun kendini benden esirgemesi kadar yaralayıcı..Şu an tek şey geliyor elimden,dua etmedim ben bugüne dek kendim için,bana hep çıkarcılık gibi göründü,bişeyler istemek emek vermeden gibi..Ben dua edebiliyorum şu an sadece,elimden tek gelen bu,her ne ise onu benden koparacak denli güçlü bu hesaplaşma son bulsun içinde..Takatim yok.O kalan son gücünü surlarını örmek için harcamış,ben demir atmaya harcadım bilmediğim,tanımadığım ama sevdiğim sulara..Şimdilerde rüzgarlar esiyor,yerimden koparıp almasınlar diye direniyorum.Bir fırtına daha kaldırmaz yüreğim,sakin denizde güneşli günler istiyorum.Her zaman istemek yetmiyor..Deniz sevip anlamazsa neden yerimden kıpırdamadan durduğumu,batırıcam kendi kendimi derin sulara.Korunaklıdır denizaltılar,bir denizaltı olucam ben de,çıkmicam gün yüzüne..Hiç bir hayat,ne kadar değerli olursa olsun,varolmuyor tek başına..Ben sevdim onu.En ufak üzüntüsü yüreğimi burkuyor,elimde değil.Onca ısrarım,içim rahat değil diyeydi.Sevdiğim,kötüyüm diyor,ben göremiyorum görebilecekken,duyamıyorum.Yalnız kalmak istiyorsa,derdim değildi illa şimdi konuşmak,illaki ihtiyaç duyar insan yalnız kalmaya.Havadan sudan konuşurdum konuşabilsem bir dakka..Söyleyemedim ona,ehliyet kursunu,Çarşamba ders anlatacağımı,şu lanet okulu bitirmeye kararlı olduğumu,mezuniyetin tarihinin belli olduğunu,ona yaptırdığım bardağı..paylaşamadım onla hayatı iki dakkacık..Daha kötüsü,paylaşsam belki daha kötü olacaktı,neden dicekti,neden iki aydır tanıdığın birini bu kadar düşünüyosun?Yüreğin nasıl onun için atıyor her adımda?Böyle olunca neden benim hayatım değersiz olsun ki?Onun için hep var olmak istediğimde kendi hayatımı önemsemiyor hissi neden veriyorum?Hayatım elbet önemli..Ama o da önemli benim için..Ne yapacağımı bilmez haldeyim..Ona adım atsam bir türlü,geri çekilsem bir türlü..Mehteran yürüyüşüne dönmemeli ilişki,iki ileri bir geri.Umuyorum anlar zamanla,ben böyleyim..Ne kadar üzülsem de değişmedim,birini gerçekten sevdiysem,tek kabul ederim onu,esirgemem kendimi,ne kadar seviyorsam o kadarını görür benden..Sahip olduğum bi erdemi üzülsemde değiştirmem ben.Onu önemsemicem de kimi önemsicem.Kimim var? Ailem,o,arkadaşlarım..Onu üzeceğim önyargısını atmazsa,sahip olduğu umutlardan nefret ederse ben napayım?Nötr kalıcam artık dedi,kimseyi çekmicem,itmicem..Ben ne yapayım????Hangi taşa vurayım başımı??Ondan bir gün ilgi görüp,bir gün yüzünü göremeden,onu sevmemi bile istemediği bi durumda ne yapayım??Kırgınım bu konuda..Sevgim verdiğim emek,attığım adımdır,sevgim kabul edilmezse,saygı,karşılık görmezse ne yapayım ben?Onu koşulsuz kabul edebilmeme şaşırıyor..Bunu anlıyorum..Geçenlerde birgün ceketimi çıkaracağım an farkediyorum,üzerimdeki Tshirt yanımda olsa onu rahatsız edecek durumda.Çıkarmıyorum,çıkaracakken vazgeçiyorum,bi arkadaşımın dikkatini çekiyor hayırdır diyor.Artık böyle olması gerektiğini düşünüyorum diyorum.Nedeni?Açıklıyorum uygun bir dille.Ayrılsana diyor.Lafı bile bıçak gibi saplanıyor içime,ne ayrılması diyorum..İnsanlar için basit,artık bağlılık yok(bağımlılık değil,dikkati çekerim).Bu yüzden çok kızıyor bana biliyorum,olursa our,olmazsa olmaz diyemediğim için.Ben belki bu dünya için değilim,ya da geçmişte yaşamalıydım bilmiyorum.Ama ben tek bir şeyi arıyorum bu dünyada,koşulsuz sevgiyi,ben olduğum için sevilmeyi..Benim karşıdakini sevdiğim kadar..yinede karşıdakini sevmek odaklı bende herşey..Sevmek,sevilmekten önplanda.Aynı anlayışta olmasını bekliyorum karşımdakinin,sevgime inanmasını bekliyorum..İnanılmaz geliyor.Bilenin ve bana katlananınsa yanına kar kalıyor:)))yüzüm güldü bir an,şimdi o ne yapıyor?Üzgünmü,umutsuzmu,karamsarmı?:((Başını ellerimin arasına alıp yüreğimin üzerine yaslayıp alnından öpmek istiyorum..Yeniden görene,neşesinin yerinde olduğunu hissedene kadar huzursuzum.Evet sevdiğim,hayat devam ediyor sen yokken de..Sen yokken de varım ben,değerliyim,mutluyum hatta kimi zaman.Ama bi kez tanıdım ya seni,teksin ya sen bu gezegende,anla artık benzersizliğini..Yaşamak senleyken daha anlamlı,seni mutlu edebildiğim ölçüde mutluyum..Üç şey üzer beni,niyetsizlik(ne olacaksa olacağına varır,gittiği yere kadar demek),sevgime değer verilmemesi ve sevilmemek,seviliyorsamda kendini esirgemen,sevdiğini belli etmemen..Bazen çocuk gibi davranıyorum,sevgisizlikten..Mazur gör,çok şey bekliyorsam eğer.Bu tür sözlerimde dolaylama,iğneleme yoktur,dramatize etmeyi düşünmem bile,hissetiğimi yazıyorum.yanlış anlayabiliyosun bazen..Kendine ait bi yaşam alanın var,ihlal edersem tatlı dille uyar,özgürlüğüne düşkünsün sen..aklıma gelenler bunlar..Çok yorgunum,artık uyuyup unutmak istiyorum..Ben de zor bi dönemdeyim,çok üstüne gittim belki..Ne istiyorum biliyormusun,bir süre sen benim için mücadele et istiyorum,senden adım bekliyorum..Sana bu şansı vermedim,hazır sundum önüne herşeyi.şimdi başa sarmak istiyorum.Ama aşağı tükürsem sakal,yukarı tükürsem bıyık,sevsem suç,kendimi geri çeksem seni toptan kaybetmek istemiyorum..Sabır diyorum..Zaman doğru çıkarımlar yapmanı sağlar umarım.Ben Oktaysız bi hayat istemiyorum,düşlemiyorum..Okitayı seviyorum.

yazmak istemiyorum bir süre

Evet çoğu kişinin sahip olmayı hayal bile edemeyeceği çok fazla şeye sahibim,fazladan ziyade değerli.Evet,şikayet edip duruyorum yinede çocuk gibi..Oysa bu bir sınav,değişken herşey..Bense boşuna çabalayıp duruyorum ''tek''lerim olsun diye,öyle çok çabalıyorum ki yıllardır,kimse çaba göstermek zorunda kalmıyor,tadı kaçıyor..Bende süreçler doğal işlemiyor,ben iki kat çabalıyorum garantiye almak için ilişkilerimi.Bu ailem,arkadaşlarım,yüreğimdeki insan,hayatıma almak istediğim,benzersiz olduğu için değerli kabul ettiğim herkes için böyle.Ben kıramıyorum,eleştiremiyorum,şaka yapmaya bile çekiniyorum.Çünkü bugüne dek yapmadığım bir şakada bile nasıl bir tepki alacağımı bilmiyorum,ciddi olduğum bilindiğinden nası karşılanır bilmiyorum.Ciddiliğimse sıkıcı diye düşünüyorum.Hataları düzeltiyor oluşum çokbilmişlik gibi geliyor insanlara kimi zaman.Onları yanımda isteyişimse bencillik..devam etmek istemiyorum bu yazıya,ne desem boş,deniz altındayım,konuşma balonları çıkarıyorum boyuna,ama duyulmuyor..

zor işler bunlar azizim:)

Bunca kafa karışıklığı içinde tek güzel şey var bugünlerde hayatımda,sen ve sana dair herşey..futbol bile:))Bir dakikacık gözlerine bakabilmek,yüzüne dokunabilmek,elimi elinde hissetmek,biraz olsun sohbet edebilmek,saçlarını öpmek,kokunu içime çekmek,seni aramak,beklemek,düşünmek,sevmek...Meleğim,bitanecik sevgilim..Oktayımm..Cumartesiyi iple çekiyorum,zaman çabuk geçsin,özlüyorum çok..Giderek özlemim de sevgim kadar büyüyor,her geçen gün biraz daha..Böylesi sevmek zor,iki dudağının arasından çıkan herşey önemli,azıcık kaşını çatsan kahrımdan ölecek gibiyim,şakasına bile kızdırsan üzülüyorum,elde değil.Sense gözümde zaten Çin vazosu gibisin,kırarım,üzerim diye aklım çıkıyor,hiç kıyamıyorum sana..Bir yandan da,mutluyum çok,ve istiyorum ki dünyayı serebileyim ayaklarının altına,istiyorumki hep en iyisi olsun senin için herşeyin,hep en mutlu sen ol.Allah seni yanımdan ayırmasın,canım sevgilim.Durgunum bugünlerde biraz,çabuk yoruluyorum,birden suskunlaşıyorum,hatta sinirleniyorum kolayca.Mazur gör beni,hem zaten en iyi tedavi sevgin,varlığını yanımda hissetmek..Yakında toparlarım diye umuyorum..Şimdi ödeve dönüyorum,bugün bitirip yarın teslim edip kurtulucam inşallah.Üstüne birde ders anlatımını atlatırsam kafam biraz daha rahatlicak.Az kaldı...Ağustosta herşey belli olacak.Bunca belirsizliğin içinde tek dileğim var,hiçbirşey yolunda gitmesede hayatımda(şimdiden bahsetmiyorum tam anlamıyla,çok şükür bunca şey dediğim benim kuruntum birazda)seninle hep ilk günkü gibi olsun herşey..hep o gün konuştuğumuz,düşündüğümüz,hissettiğimiz gibi..Seni seviyorum biriciğim @>-

Duadır dilimde...

Kapat gözlerini kimse görmesin
Yalnız benim için bak yeşil yeşil
Gözlerin kimseye ümit vermesin
Yalnız benim için bak yeşil yeşil

Seni öyle sevdim ölürcesine
Tanrı' nın yazdığı şiircesine
İçimden geçeni bilircesine
Yalnız benim için bak yeşil yeşil

Hamd-u Sena

Bir mucize oldu az önce,kelimelerle nasıl ifade edeceğimi bilmiyorum.Çok sevdiğim biri o dost,sıcak,içten..Paylaşımım çok güzeldi onunla biraradayken,en son yılbaşında ulaşabilmiş,konuşmuş,kısaca eski günleri yad edip çok mutlu olmuştum.Dostumun adını ilk duyduğum gün demiştim,ilerde olur da bir kızım olursa vermek istediğim senin adın,biliyormusun diye.Öyle bir anda aradı ki,öyle isabetli bir an..Bu kadar mutlu olunabilir ancak,çok sevindim..Sena'cım,adı gibi güzel arkadaşım,inşallah gelir yakın bir zamanda..

Kandilde değiliz ama sabaha kadar hesaba çekeceğim ben bu gece kendimi..Allahım şükürler olsun sana,bana sevdiğin kullarından olmayı nasip et.Kendi başıma aşıcam ve olmak istediğim gibi olucam.Çok yakında..

evdeyim yine

Bu sefer sadece bugün değil,3 gündür olanlardan bahsedicem:)Evdeyim yine,çıkamadım işte..Dün güya 24.00 gibi yattım,sabah staj okuluna gidip ders anlatcaktım,sabah 10 dk 10 dk daha derken,bir de taş durumu aynı hala,bi geliyo bi gidiyo ağrı,uyanmadım.Sonra kalkıp yemek yedim,babam da yeni gelmişti ona da hazırladım bişeyler,hoş beş derken,bugün akşam yola çıkıyor annemler.Dayımın vefatından sonra bu gezi iyi gelicek,Nermin teyze sağolsun iyi akıl etti ve iyiki ayarladı.Fatoş uçuyo zaten sevinçten,annemi ikna etmek kolay olmadı tabi her zamanki gibi anca beraber kanca beraber demedi Allahtan:)Anne kız bensiz ve babamsız gezsinler bakalım:)Ben de artık onlarsız bi haftasonu geçiricem:(kesin dolap dolu olsada babam Hatay yemekleri yapmak isticek,biz yine zeytinyağı kavgasına tutuşacaz,mutfağı batırdın diye suçu birbirimize atıcaz:)ters düşmeden şu iki günü atlatalım başka bişi istemiyorum,bıraksam adam pirinç pilavını bile zeytinyağlı yapıcak yaa..Neyse şimdi iki gün öncesine ışınlanıyorum ve başlıyorum anlatmayaa:)Formu vermek bahane,onu görmek şahane:)Bi gün öncesinde Tommy saolsun form bulduk,yine karşıda ayak basmadıım topraklar fethettim:)Emrivakimi de yaptım bizimkine şu sınava gir diye,anca öyle bende de çalışma isteği olacak zati.Neyse ertesi günü buluştuk işte.Ben erken geçtim karşıya direk Ümraniyeden,bi saat napim derken Profiloya gittim,aheste aheste çin yemeğimi yerken karşı masada Çinlinin birinin(böyle demem yanlış,her gözü çekik çinli değildir ama lafın gelişi,uzakdoğulu işte)lahmacun+ayran ikilisiyle aşk yaşaması beni baya bi güldürdü:)sonra onunla buluştuk,Taksime geçtik.O Taksimdeyken çok mutlu,tasasız,neşeli oluyor,onunla İstiklalde yürümeye bayılıyorum.Onunla her yerde yürümeye bayılıyorum,elim elinde hep:)Ordan Galatanın olduğu yere indik,meğer temelleri varmış bunun yeryüzünde,sonunda görmüş oldum:)havada durmuyomuş.Ben hep uzaktan gördüğüm için şimdiye dek böle diyodum lafın gelişi,tabiki temeli var yoksa:)neyse o izolatörleri almaya gitti bi 10 dk,o arada ben de bişeyler okudum derken geldiğinde baya bi korktum haberim yokken yaklaşınca:)tam ayağa kalkıcam taş geliyorum demez alarmı başladı:(büfeden su alıp yetiştirdi saolsun,pratik zekalı benim sevgilim.Sonra Karaköye indik beraber,süper bi tatlı yedik,biliyo benim gönlüme giden yolu valla:)Ordan yürüye yürüye Beşiktaşa,orda da oturduk biraz,sonra saat oldu 21.00.Vapur yok,bekleriz otobüs gelmez,hesapta kadıköye gidicem ki arada boşuna Evlendirmenin ordan kadıköye gitmek durumunda olmayayım.Hay benim aklım,neyse 10 gibi geldi sanırım otobüs,bindim ve aklıma geldi,pasom onda:(indim bu sefer,yine bekle.O yorgunluktan ölüyo,bende yine onu bekletiyo olmanın vicdan azabı,derken Kadıköyde otobüs kalmicak baktım,gelen Kozyatağına atladım.Akıllı insene Göztepe köprüsünde,son otobüsü yakala orda.Yok illa iş çıkarcam kendime.Oralar tekin değil diye düşünüp Carrefourun oraya gittim,Ataşehir geçer diye.Geçmedi
bi yarım saat de ordan.Bu sefer dolmuşla Ataşehire ordan taksiyle eve geçtim.İstanbul güzel ama şu yolları pek uzak:(Böle bi macera işte
Neyse annem idare etmiş beni,babam odama geldi 24.00 gibi,kızımı özledim,görmedim bütün gün,geldiğini de duymadım,nerde hani diye diye geldi.22.00 gibi geldim dedim.İyi,bişe dediğimden değil zaten,merak ettim dedi.Öylece atlattık.Gece Güller şahıyla ödev yaptık sabahın körüne kadar,sonra ben 6 gibi kafayı koydum,bi 15 dk sonra ağrıdan kıvran..öğlene doğru annemler polikliniğe götürdü bi ağrı kesici iğne yedim,ordan mecbur okula.Stajda izlicek hocayla görüşülecek.Zeynep hoca iyi,yalnız bana biraz titiz göründü:(iyice ümitsizliğe düştüm demek daha doğru..ordan eve geçeyim dedim,yok,uykusuzluk,ağrı bana mısın demedi,illa görcem hatunu,hadi dedim Güller şahına:)ordan sevdiğimle konuştuk biras,grip hala:(ve bir ilki gerçekleştirdi sanal da olsa:)sonra Gülşahtan çıktım eve,kuzenler bizdeydi,özlemiştim,iyi oldu gelmeleri.Gülkiye benim mezuniyet cicilerini gösterdim,biletlerini verdim.Fazla oturmadılar zati ben de yorgundum,23.00 gibi yattım.Bugün de böle boş boş geçti..Öğleden sonra uzandım bi ara,dün gece uyumuştur diye arayamadım nasıl merak ediyodum,msg attım o yüzden..bütün gün ses seda yok,öğlen gibi uyandım zati,öğlen de Cumaya gitmiştir belki yine baskın gibi aramiyim olur olmaz dedim öle kaldı..Öğleden sonra aricam diye elde telefon uyuyakalmışım,elimdeyken bide baktım msg geldi,gözümü açtım,ondan gelmiş:)aradım hemen.İşleri yoğun,hasta,yazık benim sevgilime.Formu halletmiş Allahtan.Bir an önce iyileşir inşallah,ben kıyamam,dayanamam hasta görmeye onuu:(Grip bile olsa,aklım onda işte..bazen düşünüyorum,iyiki ailesiyle yaşıyo diyorum,eve gittiğinde hazır buluyo herşeyi,yanındalar.Bu güzel bişey.Yoksa daha çok aklım kalırdı.Akşama doğru annemle dertleştik bu arada,babamdan,benden geleceğimden konuştuk.Dayımı andık,kuzenleri çekiştirdik:)Annem bişey anlattı,Fatoşun çeyizlik ne görse atlayıp benim demesini konuşup gülüyoduk:)o arada sorma Beste yandık dedi:)Hayırdır dedim.Bizim komşunun kızı nişanlandı yeni,babam rüyasında kızın babasına gitmiş,ağlıyomuş ve diyomuş ki,nası kıyıp da verdin evladını,nası bu kadar kolay verebildin.Ben olsam veremezdim Besteyi(Fatoşu değil,dikkati buraya çekerim)diyomuş.Annem dolayısıyle yandık diyo:)Anneme dedim bu arada,anne kafam oldukça karışık çünkü İstanbuldan bi yere gitmek istemiyorum,bir kez daha yerimi,düzenimi değiştirip zorluk yaşamak istemiyorum,sizden ayrılmak istemiyorum dedim.Okulun uzama ihtimali var bide dedim.Uzarsa dahi bilgisayar kursu,KPSS kendini geliştirirsin bi sene daha,sen ne dersen biz o yönde eğitimini sürdürmen için uğraşıcaz dedi.Ben de dedim,öğretmen olacaksam İstanbulda olmak istiyorum,başka yerde hiçbir anlamı yok,tek başıma gitmek istemiyorum dedim.Tosyaya giderken ne zorluklar çektiğini anlattı,öğrenciliğinden,öğretmenliğinden konuştuk yine:)kafamda değişen şeyleri anlattım ona,eskiden şöyle düşünüyordum,şimdiyse böyle diye.Hatta aslında zaten öyle düşünüyordum ama düşündüğümü kendime söylemeye cesaretim yoktu,ya da uygun şartlar oluşmamıştı diye..İçi daha rahat,ağzımı arayıp duruyodu:)hiçbirşey açığa vermedim,ama yinede kafamdaki bitakım şeyleri genel anlamda düşünüldüğünde yani,biliyor ve destekliyor.Onay görmek güzel birşey,hele annem tarafından.Onla rahat konuşabilmek güzel,beni de rahatlatıyor.Tabi herşeyi farazi konuşuyorum,çünkü bu rahat konuşabilmem için gerekli.bildiği şeylere karşı tepki geliştirecektir,bilmemesi gerekli,dürüst olmak istesem de dürüstlük için çok erken...Beni üzen,günlerdir düşündüren bu sefer ki bomba söz:)bugün babasına yalan söyleyen yarın kocasına söyler..İnsan peki kocasına neden yalan söyleme gereği duyar?eğer yalan söyleyecekse o birlikteliğin anlamı nedir?Anne-baba ile olan ilişki zorunlu ilişkidir,sevsen de sevmesen de dünyaya seni getiren aileni kabullenmek durumundasındır,onlar senin ailendir.Eşin ile olan ilişkin seçilmiş ilişkidir,bir seçim sonucu başlar,ve yalan söylenecekse başlamasının zaten bir anlamı yoktur.Yalanlar neden söylenir?Keyfi söylenmesine zaten ihtiyaç yoktur,karşıdaki insanın tepkisinden çekindiğimizde yalan söyleriz,hele(aile gibi)üzerimizde yaptırım gücü var ise.Bazen susmak bile yalandır,dün babam,bakın görün ne babalar var,çocuklarını sokağa atabiliyolar,dediğinde susarken yalana ortak oluyordum ben,ama mecburdum.O an doğrucubaşı ve böyle olduğu için,sezarın hakkı sezara dediği için babasından tonlarca dayak yemiş,evden kovulmuş olan ben ağzımı açsaydım,hayırsız evlat olurdum,nankör olurdum..Daha fazla kavga kaldırmıyor yüreğim,huzur istiyorum..Bu yüzden sustum.Ben korkacağım,birşey söylemeye acaba ne tepki verir diye çekineceğim,ters düşecek derecede düşünce yapımın ayrı olduğu bir insanla zaten beraber olmayı seçmeyeceğim için,yalan söylememe gerek kalmayacak diye umuyorum.Çünkü yalan söylemekten nefret ediyorum,söylenen her yalan bu yapı ayrılığının göstergesidir çünkü..Farklı düşünsem de karşındakine ben böyle dşünüyorum diyebilmeliyim ki ''var'' olabileyim,bana saygı duymak için bir şansı olsun..Yoksa karşımdakinin uydusu olurum,ben olamam.Karşımdakini çok rahatsız eden bir durum varsa ortada,ben uzlaşmak ve bu durumu değiştirmek için ise elimden geleni yaparım.Çünkü hiçbirşey sevgimden ve sevdiğimden üstün değildir.İlişki böyledir zaten,insanlar birbirlerine göre şekillenirler,ve sonunda güzel bir bütün oluştururlar..Bir elmanın iki yarısı gibi..Yeterki huzuru olsun insanın,ağzının tadı bozulmasın,ve sevdiği insan onu ''gerçekten olmak istediği kişi'' olmaya tatlılıkla ikna eden benzersiz bir emsal olsun.Bana inanılmaz gelse de içinde bulunduğum durum ''şükürler olsun''diye sık sık tekrarlamama ve ilk kez belki,kendim hakkında birşey için dua etmeme,birşeyler dileyebilmeme olanak sağlıyor.Şununla bitirmek istiyorum;
''Kainatın bütün zerreleri çift çifttir,ve her cüz'ü kendi çiftine aşıktır.''

yarın angarya günüdür

Yarın KPSSyi yatıracam.Bugün Otarın dersinde ve sabah otobüste giderken gayet iyiydim,dersten sonra bi sıkıntı çöktü ki,kurtulmak için ölmek istedim,o derece.Binnurla kantinde lafladık sonra,iyi geldi..Sonra derse çıktım,kıytırık Tarih dersi,lafım haşa derse değil hocaya..Dersten çıktım,Duyguyu gördüm,5 dk onla oturduk yine..Kafanın karışık olması normal,ama kendine güvenmelsin dedi..Sağolsun,liseden bahsettik bir iki satır,iyi geldi..dışarı çıktım sonra,çok güzel bi yağmur başlamış,yağmurun sesi,etraftaki koku,damlaları hissetmek rahatlattı baya..Onu aradım,biletler bahane:)kantinden ''tiryakinim''duyuluyordu tam,konuşurken yağmuru izliyordum,'' o bu yollardan geçerken tanımış olsaydım onu nolurdu'' dedim içimden..Sesini duymak iyi geldi,güzelim deyişini..Sonuna im takısı getirdiği herşey iyi hissettiriyor:)elimde değil.Sonra abimleri de arayıp aldım biletleri.Tam Kadıköye geçerim diyordum,otobüsün geldiğini görünce direk eve geldim.Yolda Geo okudum biras,uyumadım bu sefer.Eve döndüğümde güzel bi salata yaptım,babamla biras sohbet ettim,puzzle yaptım.sonra da kamp koordinatörüyle sigorta olayını konuşup uyudum.Uyandım,bişeyler atıştırıp bilgisayarın başına geçtim.O da uyumuş uyanmış,başı dönmüş,ağrımış biras uyanınca..Ben de kötü oldum bu sefer uyandığımda,titreme geldi,bi tuhaf oldum,akşam çok uyumamak lazım demekki.Sonra KPSS geldi aklıma,online görünce sordum,iyiki sormuşum,konuştuk baya:)özlemiştim,iyi oldu.Ödeve göz attım bi,reerencelar eksik,deli olacam:(neyse,Allahtan kaynaklar elimde.Bu hafta yoğun geçeceğe benzer,bitsin artık şu okul yaa.Bugün cüzdanımı kantinde bırakıp çıkmışım yine yukarı,umuyorum yarın dalgınlık sonucu bi aksilik yaşamam.Yarın ola hayrola,bu günün özeti gibi bi yazı oldu ama başka da bişi yazmak istemiyo canım,bir günümün nasıl geçtiğini analiz etmeye ihtiyacım vardı ne de olsa..Bu da bir başlangıçtır,başlangıçlar güzeldir,bu böyle sürer gider,sonsuza..
Şimdi de uyku vakti.
PS:Yarın yine karşıya geçiyorum:)su yolu oldu artık,turist gibi değilim.

Cumartesi

Yatmadan bişeyler karalayayım dedim,keza hiç uykum yok,bahane yaratıp duruyorum kendime,son bi şarkı,bi fotoya daha bakayım falan diye.Crash'ı izledim,bir iki sahnede dağılıp ağladım,güzeldi film..baya bi kendimi sorgulamamı sağladı.Bi film beni düşündürüyosa,yüreğimde bi yere dokunuyosa,kafamı kurcalıyo sorular sorduruyosa güzel filmdir.Crash da öyle,benzersizdi.
Yarın okul var,yapılacak bir sürü ıvır zıvır,ödevler,sunumlar..Arkadaşları özledim,bütün gün uyumaktansa bir işe yaradığımı hissetmeyi özledim,dersteki öğrenme ve paylaşım ortamını(insanların deyimiyle sazanlık yaptığım dakikaları)özledim,5 dakikalık selam naber konuşmalarını,nolucaz biz abi muhabbetlerini özledim.Okuldaki kedimi,ağacımı da..İnsanların birbirini ne kadar kolay sattığını izlemeyi,birtakım cinfikirli çıkarcıların sohbetlerini,şımarık sıpaları,kendini Sfenks zannedenleri ise hiç mi hiç özlemedim.Ne tuhaf bazen çok kısa zamandır tanıdığım insanlar bana senelerdir tanıdığım insanlardan çok daha yakın geliyor,daha yapmacıksız,''ben sana demiştim''siz..''niye böyle düşünüyorsun,saçmalama,abartma''sız.Ben biraz anladım sanırım neden bu kadar saldığımı,okul biterse bir daha öğrenci olamayacağım ben.Hem öğrenme hem de sohbetin olduğu,bilirkişi saydığım birinin varlığı sözkonusu olan bu atmosferi bir daha bulamayacağım diye korkuyorum.Saçma,evet,çünkü ben de öğretmen olucam,mesleğim bu,hani şu üstüme yapışıp da 21 senedir çıkmayan şey..Öğretmen çocuğuyum,öğretmen olarak doğdum öğretmen olarak ölücem gibi bişey bu.Kötü mü?Değil.İstemiyormuydum?Deliler gibi istiyordum hem de.Başaramaz mıyım?Pek ala başarırım.Şımardım ben,paşa kızı sanıyorum kendimi..Ya doğuya verirlerse,özelde çalışmam o sıpalarla uğraşmak bana uymaz,devlette güvencelerimi pasaportumu kaybederim,8 ay gitsem elin iline komenyusa:)güzel fırsat,ama culture shockun alası olur Çek cumhuriyetinde bi köye verirlerse,au-pairlik yapsam,ben daha kendi odamı toplamıyorum bazen,ingilizleri de sevmiyorum,zorla mı(bak crash'ı izledikten sonra sölediğim şeye,çok ayıp çok:)Almanyada master yapsam Alaman disiplininde canım dayanmaz,özlerim ben yurdumu,sevdiklerimi..anaokulunda çalışsam sömürürler,çalışmasam ya da okul uzasa oda=hapishane durumu yine gündeme gelir,evden çıkmak için ilk kural,legal bi meşguliyet(bkz.Bestenin ekşi sözlüğü;legal=içinde erkek arkadaş,geç saat,istenmeyen kıyafetler,arkadaşlar,ortamlar olmayan her türlü durumu betimleyen sıfat).Bir ay daha odama kapatılırsam beni Bakırköy bile paklamaz.Sonuç,bardağın yarısı boş işte,boş..şikayet edip duruyorum.Bir anda çok şeye hevesleniyorum,çok şey istiyorum,bekliyorum kendimden..hiçbirini yapmıyorum ama.Kalifiye olmadan mesleğe başlama hakkını görmüyorum kendimde,bu iyiniyetli(!)halimle öğretmenlik yapmaksa korkutuyor beni,işte işin özü bu..Kırılgan ve kırılgan olduğu kadar kendi hakkını savunmayan bi insanım ben,bu ikisi birarada iyi şeyler değil,hiç değil..Hele mesleki açıdan.Duyarlılığım,bilgim,zekiliğim övülsede ben çok eksik görüyorum kendimde.Bir aylık çalışmayla kapatılacak şeyler bunlar,9-10 gramer konusuna göz atıp bir-iki akademik kitap okuyup az bi pratikle aşacağım şeyler.Daha lisedeyken ders vermeye çalışan Beste nerde?Anfide en çok konuşan o iken neden sürekli ders anlatmaktan kaçıyor?Bu kısırdöngüden çıkmalıyım,yapacak çok iş var deyip hiçbirşey yapmıyorum,sonra hiçbirşey yapmamak hem sıkıyor beni,hem de vicdanım sürekli rahatsız.Sanıyorum fazla alıştırdılar bizi kontrollü ve yolgöstericili bi düzende ilerlemeye.Diyorum ya,şımardım ben,lisedeki gibi kimse çıkıp da nolur test çöz demiyo,hedefleri bulmamda yardımcı olan kimse yok,hayattaki hedeflerime ulaşabilmem içinse bir an önce hedef belirleyip mesleki açıdan ilerlemem gerekiyor.birinin illa bana çalış demesi gerekmiyor,bunu demeleri beni sevdiklerini,düşündüklerini gösteriyor gibi bir hisle mi bekliyorum boş boş oturmuş bilmiyorum..Risk hayatta verdiğin her tepkide,her işte sonuç ihtimali olarak var.risk almalıyım yeniden.Bunca yıl,mücadele verdim,ekonomik özgürlüğümü kazanıp bu boyunduruktan kurtulucam dedim.Ünide kalabilmek için kimsenin vermeyeceği çabayı ,mücadeleyi verdim,başkası olsa gerisin geriye dönerdi..Peki şimdi ne değişti??Annem ve babam yaşlanıyor artık,gözardı ettiğim tüm ihtimaller onların sağlığıyla ilgili bilinçaltımda beni kemirip duruyor..Hele de annem.Babam çok iyi bana karşı,bu yıllardır özlemini duyduğum birşeydi,ve babam artık yetişkin olduğumu benimsediği ve gideceğimi anladığından artık sevgisini gösterebildiği için mi kalmak istiyorum bu kadar?Ne kadar zamanımız kaldı bilmediğim için mi?Sırf gitmeyeyim bi yere diye burda mastera devam edeyim istiyor..Bir yandan da ekliyor,dünya senindir..Yolunu çiz.Planlar yolunda gitmedi ve ben toparlandım sanarken yanlış bi kararın bedelini ödemiş olmanın verdiği ezikliği atmalıyım içimden.Evet,mütercim tercümanlığa gidecektim,puanım da tutuyordu üstelik.Ama her şeyde var bir hayır.Allah gönlüme göre verdi,hayatımda çok güzel bir değişiklik var son zamanlarda..Hayırlısı olur da herşey istediğim yönde gelişirse dua bile edeceğim belki iyi ki bu mesleği seçmişim diye.Kariyerde gözüm yok,ilerde evime katkım,ekonomik özgürlüğüm olsun,kimseye yük olmayayım,ne aileme ne de ilerde eşime,bana yeter.Ben kariyerimi hayat planımla yapıcam inşallah:)Nerden nereye gelmişim,yarın Otrarın dersi var,yaşasınn:)Yinede ben bütün günler Cumartesi olsun isterdim,zor geçiyor bir hafta:(((Bir de kızgınım kendime,karşımda beraber birçok şey yapılabilecek bi insan var(ve şükür ki o benim sevdiğim,geçen gün yüreğim titredi ayrılık lafını duyunca,şakasını bile sevmiyorum),onla dünyayı paylaşmak istiyorum,konuşsun dinleyeyim,beraber birşeyler okuyalım,bir etkinliğe katılalım falan istiyorum.Yanına gidince zaman duruyo,öyle özlemiş oluyorum ki,onla boş boş geçirdiğim zaman ancak yetiyor bana.Seviyorum çok..tam bunları söylerken sabahın körü artık:) bi yanda o en sevdiğim resmi açık bilgisayarda,Gülayla Mutaftan hüküm çalıyor..Bir iki saat sonra o uyandığında ben uyuyor olacağım,güzel bir güne uyansın meleğim.Yarın güzel bir gün olsun,ne demiş şair:) ''Her mihnet kabulüm,yeter ki,gün eksilmesin penceremden''Bu arada suçlu ilan ediyorum kendimi,yine uyku uyanıkık arası kafamda oluşturduğum biksç şiiri yazmadığım için silindi hafızamdan.Temaları aklımda,kelimeler uçup gitti:(Oysa çok güzellerdi.Olsun,şiir gibi olsun yaşamımız,öyle yoğun,güzel,naif,tutkulu,değişmez ve benzersiz..Seviyorum onu..

Yemyeşil bir deniz
Senin gözlerin
Ne bir sandal
Ne bir ada
Ne bir sahil var
Boğuluyorum

Gözlerinde menevişler
Denizde martılar gibi
Bakışların köpük köpük
Sonsuzluğu anlatır gibi

Bu bakışlar bir gün beni
Öldürecek sevgilim
Bu bakışlar ne zaman beni
Güldürecek sevgilim
Güldürecek misin sevgilim

Yemyeşil gökyüzü
Senin gözlerin
Ne bir rüzgar
Ne bir bulut
Ne bir yağmur var
Boğuluyorum

şükürler olsun:)

Şimdi okudum da yazdığım yazıyı,karamsarlığın ,alınganlığın,kafada kurmacılığın biri bin para bende.Böyle hissettim napim,geldi geçti işte.Bugün emek verdi sevdiğim benim için,günümü aydın kıldı..Sesimi duydu sanki,sabah yazmıştım,aynen buraya aktarıyorum:

Şu anda saat sabah 05.49,elim telefonda..İsterdim bir günaydın demek,diyemiyorum..Kayışı tam koparmış bu,zırdeli dersin ararsam:)Sevdiğimsin,sevgilimsin..Arayamam..avuntum boynumdaki emanetin,o sarıp sarmalıyor beni..ümit veriyor..Şimdi uykuya dalıcam aklımda,yüreğimde sen,yüreğimde tatlı bir sızı..Akşam konuşamadık,uyuyakalmadıysan,iyigeceler bile diyemedik,çok mu gördün sevdiğim??Bir kez bile göremedim gözlerini.Kokunu özledim,ne gelmez cumartesi bu..Ama söyleyemem artık biriciğim,özledim diyemem.Sıçrayıp uyandım uykumdan,özledim,arasam sesini duysam,günaydın desem,ihtiyacım var şu an sana..diyemem.Naz seninkisi,aşık usandıran.Ümidim kırılsa da,usanmam..

Bunu yazıp uyudum sonra yeniden..12 gibi gözlerimi açtım,bir de baktım ki mesajın:) Melankoliyi seviyoruz demek,bilmiyorum benim kadar mı:)Seni severken böyle oldum ben..Ama gerçekten çok mutlu ettin bugün beni,canım benimm..

yeter:(

Aldık sevgiyi,ilgiyi,aldık ne varsa güzel olan,kattık yaşam denilen hamura,kaynaştık gitti.İlişki diye bi kalıp varmış meğer,onsuz ekmek olmazmış,sen içine ne katarsan kat..Hadi dedik,öyle olsun,güzel olsun ekmeğimiz,daha da güzel..şekillendik,olması gerektiği gibi.Beraber güzel bir bütün olalım,sıcak,gevrek,kendine has bir koku saçalım etrafa,biz iyi bir bütün olalım dedik.Bir ihtimal yanmak vardı fırında,bir ihtimal ise beraber pişmek.Birimiz ya yanarsak der oldu,birimiz beraber pişelim.Böyle böyle bişey olamadan kalıcaz,onca güzelken hamur,bırakır bekletirsen küf tutar,sonra al,çöpe at..

Mutluydum,hevesliydim,yüreğim onca yorgunken yeniden atmaya başlamıştı,yeniden bir dünya kuruyordum seninle..Şimdi tavsiyeleri dinliyorum,aramıyorum seni...Sabah uyanıyorum,aklımdasın.bütün bir günü iki kişilik yaşıyorum,yürüdüğüm yollarda,sabah içtiğim çayda,iki lafımın başında,yaptığım puzzleda,hayalimde,idealimde,herşeyde,heryerdesin.İçim gidiyor,sesini duyayım istiyorum,yüzünü göreyim..Yokluğun yoruyor beni..Yokluk illa uzaklığın değil,yokluk ben her an düşünürken şu anda ne yapıyor,nerdedir,nasıldır diye seni aramaya beşyüz kez giderken elim telefona,arayamamak.Elde değil,gönderdiğin (artık göndermediğin)3-5 mesajı tekrar tekrar okumak.Hevesim öyle kırıldı ki..ümidim..kaybediyoruz beni,neşeli,çocuksu,düşünceli,sevgisi yüreğinden taşan halimi..bütün gün aramicam,biliyorum aramayacaksın.Akşam sohbet etmeye nadim,ben merhaba demeden merhaba demeyeceksin.Seni bi süre arayıp sormamakmış çözüm,üstüne düşmemek.Ben çözüm istiyorum,her ne olursa olsun,aramayayım öyleyse,kendimi yiyeyim burda,olsun..Beni tanımaya uğraşmadan,bana adım atmadan,seni sadece bu kadar zamandır tanıyorum demekle,önce baştacı edip sonra hayatındaki yerini bilmez hale getirmekle neyi yürütebiliriz ki..bilmiyorum.Kotalı bi sevgi olması gerekiyor,bitanem demeyeceğim,canım yeterli..öyle dakka başı aramak,sohbet etmek de neymiş,burdayız işte,haftada bir gün görüşsek yeter..kendimi fazlalık gibi hissediyorum..yalnız hissediyorum.senin için birşeyler yapmak,adım atmak mutlu ederdi beni..Yapamıyorum,hakkım var mı bilmiyorum.Sana en yakın anlarda kafamdaki düşünce:Aslında öyle uzak ki bana,sessiz..Şimdi yanımda,ama sessiz..Hep konuşuyor,ama sessiz..Bu hep böyle olur,böyle olacak..sevgini göstermez hale geleceksin zamanla,çiçeğin sudan yoksun kalması gibi solacağım ben de..solgun bir çiçek kalacak elinde.Öyle olmasın istiyorum ben,senin için solmak bile güzel,ama o zaman seni de mutsuz ederim,soldurma beni..toprağımsın sen benim,sevdim,pervasızca saldım köklerimi..Senden beslenirim ben,anla artık bunu ne olur..Zaten boynum bükük,zaten esaret altında düygularım,bir toprağım var benim,başka birşeyim yok..Kafamı uzatıp güneşi görebilmek istiyorum ben,bunun için yardımına ihtiyacım var.Tüm hücrelerime sindiriyorum ben seni,varlığını kaplayan birşeyden yoksun bırakılırsan ne olur var gel sen hesapla.Ne olur,kaybetmeyelim beni..hatırla söylemiştim,sevilmek istiyorum ben,fazla birşey değil..eğer haketmiyorsam bu kadarını,ki zorla olamaz,artık bana kabuğuma çekilmek kalıyor..Geçenlerde bütün blogu okudum demiştin,şimdi okumayacaksın büyük ihtimalle bu yazdıklarımı çünkü bakmak aklına bile gelmeyecek..bu yüzden rahatlıkla yayınlayabilirim

böyle işte:)

Dert bende derman sende
Aşk bende ferman sende
Öldüren güldüren
Her gün ağlatan kalp sende

Mevsimler gelip geçse de
Aşk beni benden etse de
Dünyadan hayat bitse de
Yine ölümsüz aşk bende

İstemem ayrılık boynumu büksün
İstemem aşkıma leke sürülsün
Ben rüyamda bile yalnız seni sevdim
İstemem baharda yaprak dökülsün

Aşkın alevse hasretin bir kor
Senin yokluğunu kalbime sor
Dünyaya seninle gelmiş gibiyim
Sensiz yaşamayı düşünmek çok zor

Sev demem sevme demem
Sen de benim gibi sev diyemem
Ömrümün neşesini
Seninle buldum kaybedemem

Nerelerdeydin sevgilim
Seni kader mi sakladı
Yıllardır beklenen huzur
Şimdi beni kucakladı